مطالعه فرهنگ عامه با محوریت تاثیر پتروشیمی بر مدرنیته در ایران مطالعه موردی صنعت ملامین “افتاد ولی نشکـست“ كیوريتور و محقق: غزال زارع ویدیو داکـیومنتریست: غزال زارع، صبا رئیسیان هدف از برگزاری این نمایشگاه
اطلاعات
نمایشگـاه گـروهی چند رسانه‌ای
علیرضا آدم‌بکـان، ریحانه افضلیان، پورنـگ پیرعطایی، ستاره حسینی, محمد حسین خاتمی‌فر، محمود ساکـی، نسترن صفایـی، بهار علیزاد , روشنـک عزیـزی، نگـار فدایــی، پرینــاز گــودرزیــان، بهنـام کـامرانــی, فرشیدُ لاریمیـان، میترا ولائـی
۴ الی ۱۴ مهر ماه ۱۳۹۹
اگر بخواهیم هنر معاصر ایران را تنها از این نظر که بر الگوی خطی هنر غرب- از کلاسیسیسم تا مدرنیسم- منطبق است، «هنر معاصر» بخوانیم، و هر آنچه بر این الگو منطبق نیست را به سادگی حذف و فراموش کنیم، چه‌بسا چیز زیادی برای جای گرفتن در تاریخ هنر معاصر ایران باقی نماند؛ و آنچه هم که باقی می‌ماند باز جایگاه مهمی در تاریخ هنر جهان نخواهد یافت. به‌هر ترتیب، هنر آینه‌ای از حیات یک ملت است و پژوهشگر منصف نمی‌تواند به دلخواهِ خود تکه‌های نامطلوب و ناقص و ضعیف آن را قیچی کند.
حذف واقعیات تاریخ رسم ناپسندی است که به دلایل آشکار در ایران رایج و عادی شده و تاکنون به حافظه تاریخی و آگاهی ملی ما بسیار صدمه زده است؛ درست به همین علت باید گذشته را به یاد بیاوریم و به بسیاری از تکه‌های معیوب پیکره تاریخ خود را نقادانه بنگریم. چه‌بسا از این تأمل دردناک درس‌های مهم‌تری بیاموزیم (افسریان، ایمان؛ ۱۳۹۷، ص۴۰۲).
اما زمانی که سخن از نمایشگاهی گروهی به میان می‌آید، برای مثال نمایشگاه‌هایی که با حضور ده هنرمند برگزار می‌شود و جنبه‌های خاص تجربه زیسته اجتماعی ایران را مورد توجه قرار می‌دهد، به نظر می‌رسد که به دلیل تنوع آثار و تکثر هنرمند، آنچه بیش از توانمندی‌های هنری مورد توجه قرار می‌گیرد، نحوه بازنمایی دغدغه‌هایی خاصِ اجتماعی و سیاسی هنرمندان ایرانی است؛ دغدغه‌هایی که برای مخاطبان جالب است؛ گاه حتی اهمیت زبان بصری، خلاقیت، چگونگی ارائه سوژه تحت‌الشعاع مدلول است که همه این دال‌ها به آن ارجاع می‌دهند، یعنی ملیت یا دغدغه‌های خاصی که مربوط به زندگی اجتماعی است. ۱ هنر، صنعت، ادبیات، نمایش، حتی علوم پزشکی و مهندسی انعکاس وضعیت بقاء یک ملت هستند، چه از حیث روانی و چه از حیث معیارهای ظاهری، و نقشه زندگی هر فرد را در پیکره جامعه‌اش ترسیم می‌کنند.آثار
رسانه
تصاویر