۱۳۹۹

سخنی چـند
ظهور نسل جدید از هنرمندان و گـسترش استفــاده از رسانـه هـای جدید تاکـید بر آثـار هنـری با بیان بصری متفاوت و لحن های گـوناگـون در هنر معاصر ایران دارد.
گـالری ویستـا با چشم اندازی متفاوت با مطرح کردن “جـایزه ویستـا ” تلاش نمود با توجه به اهمیت ایـده در هنر معاصر به گـفتمان هنری معاصر با توجه به گـستره عقاید گـوناگـون و متنوع دامن بزند .
پس ازاعلان دومین فراخوان جایزه ویستا ارسال طرح ها به دبیرخانه “جـایزه ویستـا” صورت پذیرفت.
۱۲۶ طرح در طی فرآیندی با حضور هیأت داوری و با برگـزاری جلسات متعدد بررسی گـردید وپس ازدعوت ازهنرمندان و فرصت گـفتگـو ۱۱ طرح به مرحله فینال راه یافتند. سپس قبل از برگـزاری نمایشگـاه طرح های منتخب در مورد نحوه ارایه طرح ها با هنرمندان به صورت آنلاین جلساتی برگـزار گـردید.
هم زمان با برگـزاری نمایشگـاه طرح های منتخب طی مراسمی همراه با رونمایی از  نشان و پوستر جایزه ویستا ضمن تقدیر از منتخبین، “جایزه ویستا ” به طرح برگـزیده اهدا خواهد شد.
امید است با تداوم حضور و حمایت شما هنرمندان گـرامی از “جایزه هنر معاصر ویستا” و “نشان ویستا”، این رویداد هنری و فرهنگـی تاثیر چشمگـیری بر عرصه هنر معاصر این مرز و بوم داشته باشد.
گـالری ویستـا
پریسا پهلوان

بازکـردن فرق سر با اشیاء تیز

آوازه الماسی
تهران ،۱۳۷۳
کارشناسی مجسمه‌سازی، دانشگاه هنر تهران
شرکـت در پنج نمایشگـاه گـروهی
برگـزیده ۲ دوره از جشنواره هنرهای تجسمی جوان

استیتمنت
باز کـردن فرق سر با اشیاء تیز، نام یـک پروژه‌ی تصویری‌ست کـه به کـمک زبانی به ظاهر مستندنگـارانه با به نمایش گـذاشتن یک رفتار روزانه شروع می‌شود و سپس با دخل و تصرف در جزئیات آن ادامه می‌یابد.
روند استفاده‌ی پی‌درپی از این وسايل، مثل یـک بازی‌، ترکــیبی‌ست از آن‌چه به طور معمول اتفاق می‌افتد و آن‌چه که قابلیت ابزارها در ذهن ما می‌پروراند. این اشیا کــه هر یک سابقه‌ی استفاده‌ی متفاوتی دارند و آسیب‌زننده به نظر می‌رسند، این‌جا تنها اجسام تیزی هستند کـه یکـی پس از دیگـری برای عمل ساده‌ و روزانه‌ی فرق باز کـردن استفاده می‌شوند و بی هیچ پیامدی کـنار گـذاشته می‌شوند.

بازکـردن فرق سر با اشیاء تیز | ویدیو آرت | ۱۴۰۰

گـاوخونی

پونه اوشیدری
تهران، ۱۳۶۳
کـارشناسی ارشد تصویرسازی، دانشگـاه تهران
برگـزاری ۱۰ نمایشگاه انفرادی
شرکـت در بیش از ۹۰ نمایشگاه گـروهی، آرت فِر، فستیوال و رزیدنسی
برنده‌ی جایزه پروژه‌های محسن، مقام نخست جایزه ورسوس و مقام نخست فستیوال بهارستان.

استیتمنت
سفر در نقشه‌های ماهواره‌ای و عکـس‌های کـاربرانِ گـوگـل (نقشه‌یابِ گـوگـل)، سرگـرمیِ جذابی‌ست کـه بازدید از مناطقِ دورازدسترس، همچنین بزرگـنمایی در جزییاتِ تصویری ِ هر جغرافیا را به صورت مجازی ممکن می‌سازد. این پروژه قرار است به همراهِ مخاطبان، به عنوانِ یک چیدمانِ تعاملی در سرتاسرِ سالن اصلیِ گالری، تلاشی باشد برای جستار و بازیابی تصویرِ بخشهایی از تالابِ خشکـیده گـاوخونی، از زیر چندین تُن ماسه به ارتفاع میانگـین ۳۰ سانتیمتر.
گـاوخونی یکـی از مهمترین حوضه های آبگیر و مناطق زیستی ایران بوده که در دهه‌های گـذشته با خشکیِ ۹۶ درصدی، تا شعاع وسیعی خالی از زیست و به بیابان بدل شده است.

گـاوخونی | ماکتِ بُرشی کوچک از کلِ چیدمان (تصویرِ رنگیِ چاپ شده روی بنر، ماسه بادی و پلکـسی گـلس) | ۹۰x120x35 سانتی‌متر | ۱۴۰۰

لحظه {تعلیق}

آیدین باقری
تهران، ۱۳۷۰
کارشناسی ارشد جامعه شناسی، دانشگاه تهران شمال
نمایشگاه انفرادی «کلّه‌سر»، گـالری اُ، تهران، ۱۴۰۰
شرکـت در ۶ نمایشگـاه گـروهی

استیتمنت
گـمان می‌کنم عینیت تاریخی بسیاری از فضاهای شهری به ویژه خیابان ولیعصر لابه لای توصیفات انبوه تقلیل یافته مفقود شده است، ضرورتی که طلب می‌کـند آن را نه در میان این انباشتگـی سطحی و گـاه مبتذل بلکـه از نو تبیین کـنیم؛ به واقع صرفا قدم‌زدن میان چنارها و به حافظه سپردن آن و گـهگـاه تصویر‌سازی‌های بی وقفه‌ای که ما را مجاب می‌کـند نوستالژی‌زده شویم همه آنچه که باید نیست؛ بنا به گفته‌ای:
می‌بایست عکـس‌ها گـزندگـی عمیقی برای تامل‌کـردن فراهم آورند.

لحظه {تعلیق} | عکاسی دیجیتال، عکاسی آنالوگ، چاپ دیجیتال، نگاتیو، ویدیو | ۶۰×۴۰ سانتی‌متر | ۱۴۰۰

مریم بهروزی‌نیا
تهران، ۱۳۷۳
کـارشناسی معماری
نمایشگاه انفرادی، استودیو‌ی هنرمند، ۱۴۰۰

استیتمنت
از شانزده سالگـی با از دست دادن برادرم شروع به ساخت پیله‌ای دور خود کـردم. جدا شدن از دیگـران و در ماندگـی در بیان حرف‌ها، درد‌ها و دلتنگـی‌ها در این سال‌ها باعث ضخیم‌شدن جداره‌های فضای تنهاییم شد به طوری کـه عبور نور هم از آن ممکـن نبود.

بدون عنوان | پشم طبیعی | ۱۲۰x20x25 سانتی‌متر | ۱۴۰۰

سه مجسمه‌ی ده دقیقه

علیرضا خسروآبادی
کـرمانشاه، ۱۳۷۱
کـارشناسی ارشد، کـارگـردانی‌ نمایش
سرپرست پروژه‌ی “دستوراجرا”، ۱۴۰۰
کـارگـردانی “نمایش و فرزندان او”، ۱۴۰۰
کـارگـردانی “هملت‌ماشین”، ۱۳۹۸

استیتمنت
بررسی شیء تغییر هویت پیدا کـرده، شاید راه‌ به بررسی ارتباطات اشیاء با ساختارهای سیاسی، اجتماعی و یا فرهنگـی پیدا کـند. اشیاء با آن‌کـه در لحظه‌ی کـارکـرد به صورت موقت مورد استفاده قرار می‌گـیرند، اما رد آن‌ها در نسبت با تاریخ قابل شناسایی است. بر این اساس سه سکـو هم‌ ابعاد با پست مخابرات سرِ وصال و همه‌ی پست‌های مخابرات، بدون کـلاهـک فلزی مثلثی آن، در گـالری قرار می‌گـیرند.
روی هر کـدام از سکـوها یـک نفر هست کـه بدنش مثل کـسی کـه هیجان گـفتن چیزی را دارد مجسم شده. بنابراین ژست‌ها مجسمه‌هایی آستانه‌ای برای گـفتن کـلام هستند. درون هر کـدام از دهان‌های باز، میکـروفونی است کـه خروجی آن روی نمایشگـر کـنار سکـو نشان داده می‌شود.

سه مجسمه‌ی ده دقیقه | چیدمان | ۱۱۷x43x240 سانتی‌متر | ۱۴۰۰

تابع

امید رحیم‌پور
کـرج، ۱۳۶۸
کـارشناسی مهندسی مکـانیـک
شرکـت در سه نمایشگـاه گـروهی
شرکـت در دو سمپوزیوم مجسمه‌سازی
برگزیده دو مسابقه طراحی و یک جشنواره مجسمه سازی
ساخت ۷ المان شهری

استیتمنت
شر امروزی وابسته دست ساخته‌های خویش شده است طوری کـه از نقطه‌ای غیر مشخص و ملموس به بعد فراموش می‌شود کـه کـدام یک باعث بقای دیگـری است “ما” یا “ابزار‌های دست ساخته ما”؟
همان میزان کـه دست ساخته های بشری به هموار شدن مسیر زندگی کمک کرده است همان میزان هم به نابودی خود و زیستگاهمان دامن زده است. هر چه به سمت صنعتی شدن پیش می‌رویم در سیاهی خودساخته‌مان بیشتر فرو می‌رویم. از سویی شاید برای بقا نیز به آن وابسته‌ایم و از سویی خودِ آن نیز باعث از بین رفتن و فرو افتادن در سیاهی می‌شود. این تناوب نیستی و هستی و تقلای موجود، یادآور شرایطی دشوار و تلاشی بیهوده است کـه گـویی چرخه‌ی زندگـی روزمره‌ی صنعتی و امروزی را به تصویر می‌کـشد.
در این اثر دو پیکـره در ابعاد انسانی درون حوضچه ای پر از روغن سوخته ی سیاه روبروی یکدیگر قرار گرفته‌اند
ماهیت این دو پیکـره، پوسته‌ای انعطاف‌پذیر و از درون تهی است کـه این فضای خالی به وسیله پمپ با هوا و همانند دم و بازدم پُر و خالی می‌شود. پیکره‌ها زمانی که پر از هوا می شوند حالتی ایستا و قامتی انسانی می‌یابند و می‌توانند سر از درون روغن بیرون بیاورند و زمانی که به وسیله‌ی همان پمپ، هوا از درون پیکر آن‌ها خالی می‌شود شبیه به پوسته ای لَخت درون حوض روغن فرو می‌افتند. این لوپ تکـرار‌شونده همواره با صدایی همچون تنفس است کـه در محیط پیرامون پخش می‌شود.
پمپ و جک نصب شده در زیر کار نیز بخشی از اثر هستند کـه دستگاه تنفس مصنوعی را در ذهن مخاطب تداعی می‌کند و نمادی است از تلاش برای زنده نگاه داشتنِ وضعیتی نامشخص.

تابع | فلز و روغن سوخته و لاستیک | ۱۴۰۰

مویه

میترا سلطانی
شهرکرد، ۱۳۶۷
کـارشناسی ارشد گـرافیـک، دانشگاه هنر
نمایشگاه انفرادی، پلتفرم سه، ۱۳۹۹
نمایشگاه انفرادی، گـالری فرمانفرما، ۱۳۹۷
نمایشگاه انفرادی، خانه هنرمندان ایران، ۱۳۸۷
شرکت در بیش از ۳۰ نمایشگـاه گـروهی و اجرای آثار در جشنواره های متعدد هنرمحیطی و فضاهای عمومی.

استیتمنت
گـیسو در فرهنگ بختیاری ارزشمندترین داشته‌ی زنان است و سنـگ مهم ترین عنصر این جغرافیا.
جغرافیایی مملو از یادمان‌های مردانه‌ی سنگـی و آیین‌های کـهن سوگـواری.
زنان در سوگ گـیسوانشان را می‌برند و به علم و کـتل‌های آهنی و شیرهای سنگـی می آویزند، رویی می‌خراشند و مویه سر می‌دهند. آیین‌هایی کـه عاملیت زنانه را در برابر صلبیت قدرت مردانه نمایندگـی می‌کـنند و این عاملیت تنها به سوگـواری‌ها ختم نمی‌شود. در شکـلی از بازمانده‌ی آیین‌های کـهن در جنـگ و خشونت‌های قومی، زنان مورد احترام ایل با گـیسوان بریده‌ی خود نزد بزرگ خاندان رفته و خواستار پایان نزاع می‌شوند. هر چه به یاد می آورم تلاش این زنان برای تاثیرگذاری بر کـم‌اهمیت ترین اشیا تا مهم ترین اتفاقات پیرامونشان بوده است. ادراک زنانگـی، سوگ و قدرت در حد فاصل آیین، اسطوره و حقیقت روزمره.

مویه | آهن، سنـگ، مو وکـاغذ | ۱۴۰۰

اراده‌ی معطوف به کشتن و فراموشی۱

ژوبین عبدیانی
مریوان، ۱۳۷۳
کـارشناسی عکـاسی، دانشگاه تهران
برگزیده‌ی چهارمین سالانه‌ی عکس دانشگاه تهران
دبیر اجرایی پنجمین سالانه‌ی عکس دانشگاه تهران
نمایشگـاه گروهی عکس، گالری راه ابریشم،۱۳۹۷ تالیف چندین مقاله‌ی پژوهشی عکاسی و هنر معاصر
نمایشگـاه مجازی کـیوریتال جایگـزینی، ۱۴۰۰

استیتمنت
در سال ۱۹۸۸ رژیم بعثِ عراق عملیات گسترده‌ی «انفال» را شروع کرد که در آن با حمله‌ی نظامی به مناطق کرد نشینِ شمال عراق زندگی روستایی و شهری آن را نابود کرد.عنوان عملیات «انفال» که از سوره‌ی هشتم قران گرفته شده است پروپاگاندای رژیم بعث بود تا به ‌واسطه‌ی صوفیسم عربی در مناطقی از کردستان که مذهب ایزدی داشتند آتش‌افروزی کند. در این عملیات که در هشت مرحله و هشت نقطه‌ی استراتژیک کردستان عراق صورت گرفت نزدیک به ۱۸۲ هزار زن ، مرد و کودک کشته‌شدند. آب و خاک دو شاخص مهم در آسیب‌شناسی عملیات انفال است چرا که رژیم بعث با زنده‌به‌گور کردن قربانیان خود سعی در به فراموشی سپردن این مردم داشت. همچنین با ریختن بِتُن در چشمه‌ها، آب را از مناطق کرد‌نشین سلب کرد تا آبادانی نهاد روستایی را از آن بگیرد و جمعیت کردهای کشور عراق را به حداقل برساند. در واقع دو عنصری که حیات با آنان آغاز می‌شود و زندگی انسان به آن وابسته است در این نسل‌کشی دستمایه‌ای بوده برای گرفتن جان انسان‌ها.
امر بسیار مهمی که در مواجهه با رویدادهایی نظیر انفال درمی‌یابیم، عدم آگاهی جوامع از چنین رخدادها و أسیب های آسیب‌های ناشی از آن است.موضوعی که شاید تبلیغات رسانه‌ای برای فراموشی این رویدادها آن‌ها را لاپوشانی می‌کند. اما سخن گفتن از این سلاخی‌های تاریخ بشری می‌تواند درگاهی باشد برای آگاهی بخشی در این باب.
اینستالیشن انفال با هشت حجم مکعب که یادآور آن هشت رخداد دهشتناک در تاریخ معاصر کردستان است ادای احترام من به تمامی کسانی است که در این نسل کشی‌ به فجیع‌ترین شکل ممکن کشته شدند و نیز ادای احترامی است به مردمانی که پس از سالیان دراز از سرنوشت عزیزان خود که به کاروان های انفال برده شدند بی‌خبرهستند. ۲
۱٫ عنوان مقاله‌ای پژوهشی از بختیار علی نویسنده‌ی کرد درباره‌ی عملیات انفال
۲٫ تمامی عکس‌های استفاده‌شده در این اینستالیشن مربوط به قربانیان این نسل‌کشی است که توسط وزارت روشنفکری اقلیم کردستان جمع‌آوری شده است.

اراده‌ی معطوف به کـشتن و فراموشی | شیشه، خاک، فلز و آب | ۱۰۰x100x130 سانتی‌متر | ۱۴۰۰

گلوله سبز

نرگـس فراهانی
تهران، ۱۳۷۰
كارشناسی گـرافیـک
شرکـت در هشت نمایشگاه گروهی

استیتمنت
حالِ جنگل‌هایِ ایران خوب نیست …
جمله‌ای که بارها از فعالان محیط زیست شنیده‌ایم. در حال حاضر به دلیل قطع بی‌رویه و قاچاق چوب، فعالیت‌های عمرانی و راه‌سازی، آتش‌سوزی‌های گـهگـاه عمدی، بیش از بیش شاهد از بین رفتن پوشش‌های گـیاهی و درختان در مناطق مختلف جنگـلی‌مان هستیم، از جنگـل‌های هیرکـانی تا جنگـل‌های بلوط زاگرس … متخصصان در این زمینه تخمین زده‌اند کـه اگـر روند تخریب جنگـل‌ها با همین سرعت پیش برود تا شصت سال آینده شاهد نابودی کـامل این جنگـل‌ها خواهیم بود!
از این جهت به تازگـی به صورت جدی تری در مورد انواع روش‌های کـاشت گـیاه مشغول به جست و جو شدم. در این میان روش کـاشت توپ بذر برایم جالب شد. (seed balls) توپ‌هایی کـه از ترکـیب کـود، بذر گـیاه و خاک رس ساخته و پس از خشک‌شدن و در فصل بهار و در طبیعت پرتاب و رها می‌شوند تا در شرایط طبیعی و با بارندگـی فصلی به مرحله جوانه زدن برسند. همچنین به تازگـی گـروه‌هایی در پاکـستان نیز برای معرفی و آموزش این روش به عموم مردم در حال تلاش هستند. وجود خاک رس در این ترکیب برای من کـه با متریال سرامیک کار می‌کنم جالب بود و مشغول به ساخت آن‌ها بدون کـود و فقط با گِل رُس شدم.
اگـر شرایط گـلخانه‌ای و ویژه پرورش بذر را مد نظر نداشته باشیم، کـاشت بذر در طبیعت با مشکلاتی رو به رو خواهد بود. کـاشت بذرها اغلب در چند سانتی‌متری عمق خاک انجام می‌گـیرد و یا روی سطح خاک پاشیده می‌شود. بذرهایی که بر روی سطح خاک پاشیده می‌شوند اغلب توسط پرندگان خورده‌شده و یا با وزش باد و بارندگـی جا به جا شده و قبل از مرحله جوانه زنی از بین می‌روند. هم چنین در کـاشت بذر در عمق چندسانتی متری خاک نیز ممکـن است تعدادی از بذرها قبل از سبز شدن توسط جانوران ریز در خاک خورده و یا دچار آفت شود و معمولا اول بذرها را در محیط‌های گـلخانه‌ای پرورش می‌دهند و بعد از سبز شدن در خاک کاشته می‌شوند تا درصد جوانه زدن بذرها را افزایش دهند.
بنابراین استفاده از گـِل رس علاوه بر یـک پوشش کـه از بذر در درون خود محافظت می‌کـند می‌تواند به دلیل دارا بودن املاح معدنی در خود از جمله اکـسید آهن، کـلسیم و منیزیم منبعی مغذی برای رشد و جوانه زنی بذر را نیز فراهم کـند و همچنین به دلیل اطمینان داشتن از عدم وجود قارچ‌ها، باکـتری‌ها و ویروس‌های بیماری زا برای گـیاه در گـِل رس، سبب تسهیل در امر کـاشت و پرورش بذر شود و از جهتی دیگـر می‌تواند جنبه سرگـرم کننده و ترغیب کننده برای کـاشت و پرورش بذر محسوب شود. این روش برای بذر گـیاهان مقاوم‌تر و مناطقی که آب و هوا و خاکی مرطوب دارند مناسب تر است و در شرایط جوی دیگر نیاز به آبیاری روزانه دارند.
در این پروژه از بذرهای مختلفی کـه مناسب برای پوشش گـیاهی منطقه‌ای در کـرمانشاه است استفاده خواهم کرد. منطقه حفاظت شده‌ای کـه توسط گـروهی برای پرورش و سبز شدن پوشش گـیاهی زاگـرس در تلاش هستند. توپ‌هایی کـه برای چیدمان این مجموعه ساخته می‌شوند در نهایت به این بیناد سپرده خواهند شد. همچنین در این طرح سعی بر این دارم تا بتوانم افراد بیشتری را نیز با این روش کـاشت آشنا کنم.

گـلوله‌های سبز | چیدمان | ۱۴۰۰

اشباح هزارتو

سارا قاضی‌اسدالهی
تهران، ۱۳۶۳
دانشجوی دکـترا، فیلم و مدیا دانشگـاه جورجیا
برگـزاری ۵ نمایشگـاه انفرادی
شرکـت در بیش از ۲۰ نمایشگـاه گـروهی
برنده‌ی جایزه‌ی جان میلیکـن، رزیدنسی پاریس، فرانسه
برنده رزیدنسی مرکز هنرهای تجسمی، ماساچوست ، آمریکا

گـلاره گـودرزی
بروجرد، ۱۳۶۳
کارشناسی نقاشی، دانشکده هنر و معماری
برگزاری ۱ نمایشگاه انفرادی
شرکت در بیش از ۱۵ نمایشگاه گروهی

استیتمنت
این پروژه پیچیدگـی‌های موجود در کـنش‌های جمعی و فردی را نشانه گـرفته و به تاثیرات متقابل فرد و سیستم می‌پردازد. به این منظور مدیوم “بازی” که رسانه‌یی کـنش محور است انتخاب شده که مخاطب را دعوت می‌کـند در فضایی فانتزی، با مشارکت خود، بخشی از فرآیند تولید اثر شود.
مخاطب با وارد شدن به فضای بازی به عنصری تاثیرگـذار تبدیل می‌شود که هم در پیشبرد روایت بازی نقش دارد و هم در شکـل‌گـیری نهایی اثر. در این بازی که موفقیت فردی در خروج از یک سیستم معیوب را به چالش می‌کـشد، مفهوم متداول واژه‌ها‌یی چون “برد” و “باخت” نیز به‌ هم می‌ریزد.
انتخاب لوکـیشنی کـه بازی در آن اتفاق می‌افتد نیز استعاره‌ها‌یی است از سیستمی ناپایدار، فضای بازی شبیه-سازی ساختمانی نیمه متروکه است که بخش‌هایی از آن بلا استفاده و رو به زوال و بخش‌هایی دیگـر بستر خرده فعالیت‌هایی است که حیاتی زیرزمینی را شکل داده‌اند. حیاتی کـه بقایشان با بلاتکلیفی و متروکـه بودن ساختمان گـره خورده است.

اشباح هزارتو | ویدیو گـیم | ۱۴۰۰

شاخِ‌آفریقا

آگـرین لطف‌اله‌زاده
دیواندره، ۱۳۶۵
کـارشناسی ارشد نقاشی، دانشگـاه سوره
برگـزاری ۴ نمایشگـاه انفرادی
شرکـت در ۱۰ نمایشگـاه گـروهی
منتخب دهمین فراخوان کـریتو لندن، ۱۳۹۶

فائزه خان‌محمدی
تهران، ۱۳۶۵
کـارشناسی ارشد نقاشی، دانشگـاه علم و فرهنگ
شرکـت در ۵ نمایشگاه گروهی

استیتمنت
 حدود پانزده سال پیش خانه‌ی ما به‌ گـفته‌ی رانندهای تاکسی در شاخ آفریقا بود. منطقه‌ای حیاتی در غرب تهران کـه بعدها با نام منطقه ۲۲ از منطقه ۵ جدا شد. دهکده المپیک بسیارزیبا بود با پوشش گیاهی متنوع؛ درختان توت، باغ‌های انار، و رودخانه‌ی خروشان. اما اکنون باانبوهی از آسمان‌خراش‌ها و جرثقیل‌ها روبرو هستیم که گاهی می‌توان تکه‌ای از آسمان یا کو‌ه‌ها را دید. در کلان‌شهر تهران به دلیل ساختار شهری و وجود آلاینده‌ها؛ بیشترِ روزهای سال با هوایی آلوده روبرو هستیم. غرب تهران به‌دلیل ورودِ شرایط جوی؛ نقشی کلیدی بر جابه‌جایی هوا دارد. در چند سال گذشته رشد قارچ‌گونه‌ی سازه‌ها و برج‌ها باعث راکت ماندن هوا شده است. نقشِ تخریبی انسان‌ها در دهه‌ی گذشته در این منطقه قابل انکارنیست. دیگر نه نشانی از آن سرسبزی و طبیعت بکر هست نه و شاخ آفریقا. شاخ آفریقا به بام‌لند تغییر اسم داده است.

شاخِ آفریقا | چیدمان ( میکـس مدیا) | ۱۴۰۰