سالهاست طراحی و نقاشی میکنم و تنها مدت کوتاهی است که متوجه و آگاه شدم که اکثر نفاشی‌هایم معنایی جز “جدایی” ندارند.
البته جدایی بحثی است که هر لحظه ما را از لحظه قبل جدا میکند و آن را تجربه میکنیم و با آن کنار می‌آییم. حتی باد که میوزد دم از جدایی میزند و جدایی همواره ناتمام است.
من سال‌ها خودم را در آینه دیده و خود جدا از خود را کشیده‌ام یا مهره‌های که نخشان پاره شده و یا آینه‌هایی که متواتر شکسته و از هم جدا شده است. گل‌های خشک دم از جدایی میزنند، یا طبیعت گسترده و آدم‌های در آن جدا از همدیگراند.
در این نمایشگاه انتخابی آگاهانه تصویری از آثارم را بر مبنای جدایی است، ملاحظه خواهید نمود.