آیینه بازی

نمایشگاه انفرادی دست دوخته‌ها و ویدیوآرت

۵ تا ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴

آیینه بازی | شاید ایران در راس کشورهایی است که تنوع و زیبایی نقوش در دست ساخته‌هایش در تمام تاریخ دیده می شود. این نقوش ظرفیت‌های بیانی و تصویری غنی دارند و نه فقط در گستره ی سنتی و بومی دیده می‌شوند بلکه می‌توان از آنها در بستر امروزی هم بهره برد . آسیه دهقانی هنرمندی است که با شناختی که در تحصیلاتش در زمینه‌ی دیزاین در دانشگاه هنر لاهه داشته و سپس تجربیات و پروژه‌های متعددش در نقاط ایران و رسانه‌های مختلف از طراحی گرفته تا ویدئو و دوخت‌، به نقوش ایرانی نگاه تازه داشته است . نقوش در این نمایش واسازی و دوباره سازی می شوند تا نمایانگر دلمشغولی‌های هنرمند از هویت و جنبه‌های محیط زیستی باشند‌. او که هم با زنان بلوچ در مکان‌های مختلف بومی کار کرده و هم خود دوزندگی کرده و بر زیرساخت‌های آن پژوهش کرده است، در پی این است که قابلیت‌های بیانی تازه ی این نقوش را بر بستر فرهنگی امروز گسترش دهد . ‌پرتره های زنان در آثار ویدئویی او نه تنها مانند دیدن چهره ی خود ما در آیینه کاری سنتی ، تکه تکه می شوند بلکه به شکل تازه ای به بیانگری گروتسک واری می رسند که هم هویت یابی می‌شوند و هم هویت زدایی . در عین حال این چهره -ماسک ها زیبایی تازه ای را در همنشینی نقوش هندسی می یابند که در تضاد با شکل اندام وار چهره است و بیانگری حالت صورت، این بار با تغییراتی که این نقوش می یابند قابل دریافت است. دست بافته‌های مجموعه ی گنجه که با ممارست هنرمند از طراحی و شناخت هندسه‌ی شکل‌ها و مکاتب دوخت سنتی بلوچ شکل یافته ، دستور زبانی تازه را پیش رو قرار می دهند . او با نقوش انتزاعی پیکره های حیوانی می سازد و هم از دوباره سازی نقوش ، نظم آنها را به بی نظمی تازه ای بدل می کند که طراحی‌هایی نو را نمایان می کنند . آسیه دهقانی هنرمندی است که جنبه های سنتی و تاریخی نقوش را نه به شکل معمول برای بازسازی اگزوتیک (غریب نمای) آنها ، یا تجلیلِ از سنت، بلکه برای قابلیت‌های طراحانه و دیزاینی امروزی برای شکل یابی‌های تازه سامان داده است. بیانگری و زمینه‌ی فکری این آثار همراه با ارائه‌های تازه ، او را به یکی از موفق‌ترین هنرمندان گرایش خویش تبدیل کرده است.