محمد ابراهیم جعفری | گالری ویستا + | جمعه ۲۸ مهر ماه

نقاشی های محمد ابراهیم جعفری بیننده را به یاد نقاشی های سومیـه و آب مرکب های نقاشی های سنتـی شرق دور می اندازند بی آنکه تکرارگر آن ها باشند. حرکات با تعمق و آنی آب مرکب که گاه با اشارات پاستل روغنی رنگ یا بافتی در تیرگی های آب مرکب ایجاد شده، از مشخصه های آثار جعفری است.

در این نقاشی ها انگار دیواره های شهری سنتی یا باستانی از خلال مه و سراب دیده می شوند. رنگ زرد ِخاکی و  آبی فضاسازی های جذابی بر روی دیوارها ایجاد نموده است.  پنجره ای مشبک و آبی در سمت راست این اشارات را کامل می کند.

جعفری با نقاشی هایی که میان انتزاع و واقع نمایی و تاریخ و رویا مانده ما را به شعری تصویری می برد مانند شعرهایش که به تصویر می رساندمان :

هـای… تو را دوست دارم… شهر شعرم را در کنار رود تو ساختم، از من بگذر… رود مرداب نیست، اگر باز ایستی، ویرانه خواهم شد…

بهنام کـامرانی

مهر ماه ۱۴۰۲